Falonne Mambu putte ook inspiratie uit haar verleden toen ze een kostuum maakte van elektriciteitsdraad. "Door familieomstandigheden leefde ik op straat, ik was dakloos", zegt de 30-jarige kunstenares. Ik heb de harde realiteit van het straatleven in Kinshasa gekend. Ik had een hard leven." "Maar ik ontdekte de kunst en die heeft me een stem gegeven", vervolgt Falonne. "Kunst stelt me in staat om mezelf uit te drukken. Wat ik als dakloze jonge vrouw op straat in Kinshasa heb meegemaakt en wat veel meisjes vandaag nog meemaken, kan ik aan de orde stellen via mijn schilderijen en mijn performances. Ik kan over seksueel geweld spreken in mijn werk. Het was de schilderkunst die me leerde spreken," zegt Falonne.

"Ik had geen financiële middelen om naar de kunstacademie te gaan, maar ik ging toch. 's Avonds rond 18.00 uur zocht ik een slaapplaats op een naburige markt, 's ochtends wist ik een plek waar ik me kon wassen en dan hing ik weer de hele dag rond op de Kunstacademie."

In de "cités" (sloppenwijken) van Kinshasa zijn er heel vaak stroomonderbrekingen waardoor de wijken nachten achtereen in het pikkedonker zijn gehuld. Dit maakt de onveiligheid alleen maar groter. "Ontvoeringen en verkrachtingen zijn aan de orde van de dag en roepen om hulp helpt niet", zegt Falonne. "In het donker durven de bewoners niet uit hun huizen te komen. Als er licht zou zijn, zou de sociale controle groter zijn, zouden er meer mensen op straat zijn." Of taxichauffeurs spannen soms samen met handlangers die in de auto springen en passagiers op de achterbank insluiten. "Als vrouw neem ik tegenwoordig alleen nog maar moto-taxi's. In geval van gevaar kan ik snel van een motor springen, maar achterin een auto kun je nauwelijks ontsnappen", vervolgt Falonne. Falonne Mambu hoefde niet ver te zoeken om materiaal voor haar kostuum te vinden. Elektriciteitsdraad en stopcontacten, waarmee ze als een levend beeldhouwwerk rondloopt: "Ik droeg mijn kostuum 'Femme électrique' ('Elektrische Vrouw') bij verschillende van de marsen die door de wijk werden georganiseerd wanneer het zoveelste slachtoffer van ontvoering of verkrachting werd geteld."